کاش ...

نگاه که می کنم می بینم دیریست تمام روزهایم در تو خلاصه شده ... با تو می خندم، زودتر از تو بیماری را احساس می کنم ،با تو بهانه گیر می شوم ،با تو بزرگ ، با تو یکبار دیگر کودکی می کنم ، بعد از تو می خوابم و بسیار روزهایی که خیلی زودتر از تو بیدار می شوم چقدر تلخ است وداع از تو وقتی که چشمانت خواب را نوازش می کند ... چقدر شیرین است رفتن به راهی برای تو ... باور کن برای تو و برای فرداهای توست که امروز قدم بر می دارم ...

راستی هنوزم نمی دانم من برای آغوش تو بیتابم یا تو برای نوازش دستان من ؟!آخ محمدم که دلم برای موج ریز موهایت گرفت ...

محمدصادق مادر،شاخه نباتم،چقدر خوب وقتی که در ساعت همیشگی به خانه بر می گردم منتظر لبخند بی مثال توام...که اگر روزی دریغم کنی دلم می شکند درست مثل کودکیم !

چقدر خوب که از دیدن من شاد می شوی،نمی دانستم می توان روزی اسباب شادی یک فرشته هم شد! چه خوب ... می دانم من برای تو خیــــــــلی کمــم ولی خدای من گواه هست که من ، اندازه شکر داشتن تو را نتوانم بجا آورد،تو از تمام دنیاهای من بیشتری ... کااااااش این همیشه یادم بماند .

من دلم می خواهد بی دریغ تر محبتت کنم،نمی خواهم برایش دیواری باشد ولی باز هم می ترسم فرداهای روزگار به کارهای نکرده ام برای تو،افسوس بدرقه راهم باشد .کاش تا آخر دنیا می شد گفت : دوستت دارم دردانه ام!

شکوفه ام،امیدم،کودکیم،زندگیم کاش برایت روزی بهترین مادر دنیا باشم، کاش هیچ وقت زنجیر پایت نشوم،کاش همیشه بال پروازت باشم،کاش در تاریکی های ذهنت همیشه چراغ باشم ،همیشه نور ... هر چند شده کم سو!